Stomatopatie protetyczne
Mianem stomatopatii protetycznej określa się najczęściej zamiany powstałe na błonie śluzowej jamy ustnej. Wiążą się one z użytkowaniem protez stomatologicznych (częściowych i całkowitych) wykonanych z tworzywa akrylowego. Stomatopatia protetyczna może również, (choć znacznie rzadziej) dotyczyć koron i mostów oraz protez wspartych na wszczepach zębowych.
Stadia rozwoju schorzenia
- Błona śluzowa jest niezmieniona, choć pacjent odczuwa subiektywne dolegliwości takie jak pieczenie kłucie lub suchość jamy ustnej
- Ograniczone występowanie różowych punktów przekrwienia – umiejscowionych w niezmienionej błonie śluzowej
- Przekrwienie rozlane – w tym przypadku, powierzchnia błony śluzowej jest zaczerwieniona i tak wrażliwa, że nawet niewielki uraz mechaniczny móż wywołać krwawienie
- Przerostowe zapalenie ziarninujące – błona śluzowa ma guzowatą, nierówną powierzchnię. Następuje tutaj rozrostowy stan zapalny błony śluzowej podłoża protetycznego.
Do głównych przyczyn, które doprowadzają do negatywnego oddziaływania uzupełnień protetycznych na błonę śluzową jamy ustnej zaliczamy:
- Urazy mechaniczne (powstające w wyniku ucisku i uwierania błony śluzowej przez płyty protezy)
- Zakażenie grzybiczne
Proces zachodzi głównie u osób zaniedbujących higienę jamy ustnej, oraz u osób, u których proteza jest użytkowana całodobowo, bez przerwy nocnej.
Dochodzi tutaj do namnażania się grzyba ze szczepu Candida. W normalnych warunkach Candida Albicans jest rezydentem jamy ustnej u większości populacji i nie wywołuje żadnych zmian chorobowych. Dopiero współdziałanie czynników sprzyjających powoduje powstanie grzybicy jamy ustnej.
Pod płytą protezy występuje podważona temperatura, duża wilgotność i brak oczyszczania przez ślinę. Ułatwia to gromadzenie się płytki i sprzyja rozwojowi bakterii i grzybów. Enzymy bakteryjne drobnoustrojów i grzyby rozluźniają substancję wiążącą komórki nabłonka. W rezultacie tego procesu następuje uszkodzenie tkanki łącznej pod nabłonkiem.
Choroby ogólnoustrojowe osłabiające odporność błony śluzowej jamy ustnej: wszystkie schorzenia natury ogólnej, osłabiając odporność błony śluzowej jamy ustnej na działanie czynnika urazowego i sprzyjają namnażaniu się grzybów drożdżopodobnych, są czynnikami powodującymi powstawanie stomatopatii protetycznych. Zalicz się do nich:
- Zaburzenia hormonalne
- Cukrzycę
- Aids
- Menopauzę
Miejscowe uczucie stomatopatii może polegać na leczeniu protetycznym farmakologicznym lub leczeniu skojarzonym – protetyczno-farmakologicznym w zależności od przyczyn powstania choroby i jej objawów